Logo

Ervaringen van kinderen en hun ouders

Meidenvenijn op de basisschool

Meidenvenijn… het zal je kind maar overkomen… jarenlang!

Onze dochter van 12 kreeg op school te maken met meidenvenijn. Buikpijn, driftbuien, huilen, niet meer naar school willen. Van de vrolijke, zelfverzekerde meid zoals wij haar kenden, was weinig meer over. Elly heeft haar geleerd om haar eigen weg te zoeken, los van groepsgedrag. Ze hoeft nu nergens meer bij te horen; zeker niet bij een groep waar ze zich niet prettig voelt. Ze heeft geleerd voor zichzelf op te komen en vooral om naar zichzelf te luisteren: wil ik dit wel, vind ik dit nog wel leuk? Door Elly is ze een stuk zelfstandiger geworden en wij durven zelfs wel te zeggen: wereldwijzer. Ze zoekt nu haar eigen weg, haar eigen vrienden. Kortom ze is weer haar eigen baas. En dat merken we! Ze gaat weer vrolijk naar school en is nu voor niets en niemand bang. Ze geeft haar eigen grenzen aan en ze respecteert die van een ander. Ze durft weer van zich af te bijten, ook wanneer ze ziet dat een ander gepest wordt. Elly heeft van haar weer de oude vrolijke en zelfverzekerde troela gemaakt die wij in huis hadden en zelfs meer dan dat; onze dochter heeft een flinke dosis zelfkennis en mensenkennis meegekregen. Elly heeft haar negatieve ervaringen op school omgetoverd tot iets positiefs en daar zijn wij haar heel erg dankbaar voor.

Het meisje van 12 schrijft:

Mijn tijd bij Elly is heel erg leuk geweest. Ik heb erg veel aan haar gehad. ik zit nu ook weer lekker in mijn vel. Als Elly je een vraag stelt en je weet het antwoordt niet, dan gaat ze verder met een andere vraag en dan weet je het antwoord op de vorige vraag opeens wel! Ook doet Elly heel erg veel met je, ik heb bijvoorbeeld een hele grote tekening met haar gemaakt en daar hebben we toen een rand van pur-schuim omheen gemaakt en die mocht ik toen mee naar huis nemen. Ik heb ook nog een filmpje met allemaal foto’s gemaakt van mijn levensverhaal wat ik met play-mobiel en zelfgemaakte decors uitgespeeld heb. En die foto’s hebben we toen heel snel achter elkaar afgespeeld. Toen leek het net of de poppetjes echt bewogen! –Windows moviemaker-

Quad

Hoi Elly

Hee daar was ik weer. Het gaat goed soms nog duizelig maar gaat ook goed op school. Geen zin om afscheidt te nemen

Tiepco

Quad

Rimmer

Ouders van Rimmer schrijven na afloop van de therapie:

Onze zoon Rimmer is een jongen van 8 jaar. Hij is pienter en beresterk. Ondanks zijn geringe hoogte. Omdat hij de jongste is in zijn klas moet Rimmer wel opboksen tegen de grote ‘lummels’. Niet dat hij zich in een hoek laat drukken, want Rimmer doet aan judo. Inmiddels heeft men in zijn klas de mening: Rimmer moet je niet pakken.

Judo was voor ons als ouders de eerste stap om het wat weerbaar te maken. Lichamelijk is dat wel gelukt. Wel hebben we het afgelopen halfjaar gemerkt dat Rimmer meer in zichzelf keerde. Spelen met andere jongens was er op een gegeven moment helemaal niet meer bij. Niet omdat hij niet in de groep ligt ofzo. Maar van Rimmer hoefde dat niet zo nodig. Rimmer loopt dan met zijn ziel onder de arm. Weet niets te doen. Als er dan een vriendje vraagt om met hem te spelen hoeft dat om hem niet maar doet het dan toch maar.

Tevens is Rimmer voor alles wat nieuw en anders is buitengewoon gespannen. Buikpijn voor het zwemmen. Voor het eerst naar de judo. In de ski-klas voor wintersport. Heel herkenbaar. Wie heeft dat niet, zul je zeggen. Nou Rimmer heeft het wel heel extreem.

Op een gegeven moment kregen we van Elly de flyer ‘gewoon happy’. Een aantal maanden later hebben we eens met Elly gebeld en de stoute schoenen aan getrokken. Rimmer gaat eens met Elly praten.

Gedurende de weken verstreken kregen we een andere Rimmer te zien. Ten eerste vond Rimmer het leuk bij Elly. Als we dan vroegen: “Wat heb je gedaan bij Elly?” Dan had hij leuk gespeeld. Zo heeft hij dat echt ervaren. Spelen met Elly. Na een paar sessies begon Rimmer te veranderen. Of zie je dat zo graag? Nee! Rimmer begon weer te spelen. Over nieuwe dingen zei Rimmer: “Ik heb wel een kriebel in mijn buik maar Elly zegt dat het helemaal niet erg is. Wat kan er nou zo vreselijk zijn?”

Een regelmatig lach op zijn gezicht. Uitbundig lachen. Dat is weer onze ‘oude’ Rimmer. Spelen met andere jongens. Vissen, klussen. Ja echte jongensdingen.

Wij zijn Elly zeer erkentelijk voor wat zij in zo'n korte tijd met Rimmer heeft bereikt. (8 mnd). Handvatten voor het kind, maar zeker ook voor ons als ouders.

Het is de moeite meer dan waard geweest.

Een jongentje die voor het eerst geweest is

Een jongetje die voor het eerst is kwam, zegt na afloop:

“Ik wil nog wel 30 keer naar Elly!!!”

Jelle zelf

Een hoogsensitief jongentje zegt:

“Het was mooi en leuk, ik heb echt genoten en mis het.”

Ouders ander jongentje

De ouders van een jongetje van 7 schrijven:

“Op een leuke manier, spelenderwijs heb je het “probleem” samen met onze zoon opgelost. Hij vond het telkens leuk om naar je toe te gaan, elke keer een klein feestje kreeg ik de indruk. Zelfs aan de ouders van veraf wordt gedacht door muntjes voor koffie in het centrum van Stiens!”

Ander jongetje zelf

Kort en krachtig vertelt dit kind na afloop:

“Heel erg leuk, je mag alles pakken enzo, Elly helpt je overal bij en ze is heel aardig.”

Ouders van een ander kind

Moeder van een dochter schrijft:

“Vooral die metafoor die je voor onze dochter hebt geschreven over het kleine rupsje heeft veel bij haar en bij ons losgemaakt.

Eerst was ze wat boos: “Ik ben niet klein!” Maar stiekem werd het verhaal keer op keer gelezen en dat zette haar aan het denken. “Mooi hè mam, dat ook zo'n vies lelijk beestje mooi is vanbinnen! Je ziet het niet, maar hij is het mooi wel.”

Ook de ‘diamant’ wordt vol trots getoond aan vriendinnetjes. “Kijk eens hoe mooi de steen is, als er licht op schijnt! Zo mooi zijn wij ook, maar je moet wel goed kijken naar iemand, want soms zit het verstopt”

Hartelijk dank dat je onze zorgen wilde delen! Succes Elly!”

Rimmer zelf

Rimmer schrijft:

Hoe het was bij elly

de eerste keer was ik wel zenuwachtig in

de auto maar toen ik er was was het

in de eerst zekonde was dat al voorbij

toen ik in het kamertje stapte dacht ik in mijn

hooft wat een leuke kamer en een kast

vol speletjes en een doos vol verkleet

leren iedere week ging dat presies het zelfde

tot de laatste dag toen gingen we koekjes

bakken dat was leuk en lekker toen kreeg

ik kadootjes een klomp en een verhaal

en jij een tomaatenplant toen was het

einde aan gebrooken we schuden

de hand en toen gingen we dag

et was erg leuk en ik hep feel geleert

bedangt daar voor